25-04-2009, 02:49
(Son Düzenleme: 25-04-2009, 15:35, Düzenleyen: Bahadır Sarıca.)
Selamlar sevgili amatör balıkçı Dostlar,
Bu başlığı istek üzerine sevgili adminlerimiz açtı sağolsunlar. Faruk abimin(albatros-gr) ricasıyla de ilk(umarım son olur) balıksız av raporunu yazmak da bana düştü.Bu başlık altında fazla raporum olmaz diyerek başlayalım.
Öncelikle izin faslından başlamak lazım.Gece sevgili büyüklerim Faruk abi(albatros-gr),Orhan abi(orhanekmekçi) ve Murat kardeşimle(fish or die) yapılan izin istişaresi sonrası; onların değerli fikirleriyle hanımdan iznin koparılamayacağını kavrıyarak, kendi manevramla hanımdan izni aldım.
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramında sevgili Hamit(ben dayı diye hitap ederim) abimle sabah için sözleştik. Ben at-çek yapacağım o da yemli dip oltası atacak.Sabah 4.30 gibi bir iki poaça, boyoz alarak dayıyı Narlıdere’den aldım. Oradan doğru yemcilere. Canlı mamun, kötü sülünezler ve ölü boru kurtları ile Urla’ya gelmeden dere ağzı olan avlağa geçtik. Hafif dalgalı, rüzgarlı ve soğuk bir sabaha karşı. Hemen takımları hazırlayıp suya. Fakat at-çek’lerde sahte balık iğneleri sürekli pislik ve yosun toplayarak geliyor. Bir kaç atıştan sonra İzmir körfezini tek başıma temizleyemeyeceğimi anlayıp, merayı değiştirelim dedim. Yeni rota Urla İskele. İskeleye vardığımızda hala gün ağarmamış. Umutluyum.
Urla iskelede gün doğumunu yaptık. Benim at-çek’lerde birkaç sahte değiştirmeme rağmen tek vuruş yok. Dayının yemli dip oltası da vuruş almıyor. Ama kararlıyız. Devam. Bu arada sabahçı kahvesi açıldı.Sabah boyozlarımızla çay keyfi güzeldi. Saat yedibuçuk suları balıkçı yanımıza geldi. İlk sorumuz tahmin edeceğiniz gibi, “balık durumu nasıl, balık yapar mı burası?” Cevap tahmin ötesi; “Var da demem yok da demem, bir gün burada balık olmaz dedim, ufacık çocuk sinek iğne ile koca balık çekti.” şeklindeydi. Biz ise daha fazla dayanamayarak, Urla iskeleden ayrılıp Çeşmealtı’na devam ettik. Balıkçı barınağının oradan yemli dip oltası atalım dedik. Burada da yaklaşık bir saat kadar kaldık. O sırada limana ağlarını toplamış balıkçı geldi. Bir tane balık yoktu maalesef.
Sekiz on adet mürekkep balığı. Yaptığımız sohbet esnasında bu sıralar pek balık çıkmadığından bahsetti. Bunun üzerine dayıya “Hadi dayı balıkçıda bile yoksa bize buradan kaçmak düşer” deyip saat 9,00 gibi evin yolunu tuttuk.
Balık olmayan avımızın sonunda sizi balıksız fotoğraflarla baş başa bırakayım.
Umarım yolunuz bu başlık altına fazla düşmez diyerek, hepinize bol balıklı avlar dilerim.
Takım vs bilgisi verilmeyecektir. Yakalamadık ki.
Bu başlığı istek üzerine sevgili adminlerimiz açtı sağolsunlar. Faruk abimin(albatros-gr) ricasıyla de ilk(umarım son olur) balıksız av raporunu yazmak da bana düştü.Bu başlık altında fazla raporum olmaz diyerek başlayalım.
Öncelikle izin faslından başlamak lazım.Gece sevgili büyüklerim Faruk abi(albatros-gr),Orhan abi(orhanekmekçi) ve Murat kardeşimle(fish or die) yapılan izin istişaresi sonrası; onların değerli fikirleriyle hanımdan iznin koparılamayacağını kavrıyarak, kendi manevramla hanımdan izni aldım.
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramında sevgili Hamit(ben dayı diye hitap ederim) abimle sabah için sözleştik. Ben at-çek yapacağım o da yemli dip oltası atacak.Sabah 4.30 gibi bir iki poaça, boyoz alarak dayıyı Narlıdere’den aldım. Oradan doğru yemcilere. Canlı mamun, kötü sülünezler ve ölü boru kurtları ile Urla’ya gelmeden dere ağzı olan avlağa geçtik. Hafif dalgalı, rüzgarlı ve soğuk bir sabaha karşı. Hemen takımları hazırlayıp suya. Fakat at-çek’lerde sahte balık iğneleri sürekli pislik ve yosun toplayarak geliyor. Bir kaç atıştan sonra İzmir körfezini tek başıma temizleyemeyeceğimi anlayıp, merayı değiştirelim dedim. Yeni rota Urla İskele. İskeleye vardığımızda hala gün ağarmamış. Umutluyum.
Urla iskelede gün doğumunu yaptık. Benim at-çek’lerde birkaç sahte değiştirmeme rağmen tek vuruş yok. Dayının yemli dip oltası da vuruş almıyor. Ama kararlıyız. Devam. Bu arada sabahçı kahvesi açıldı.Sabah boyozlarımızla çay keyfi güzeldi. Saat yedibuçuk suları balıkçı yanımıza geldi. İlk sorumuz tahmin edeceğiniz gibi, “balık durumu nasıl, balık yapar mı burası?” Cevap tahmin ötesi; “Var da demem yok da demem, bir gün burada balık olmaz dedim, ufacık çocuk sinek iğne ile koca balık çekti.” şeklindeydi. Biz ise daha fazla dayanamayarak, Urla iskeleden ayrılıp Çeşmealtı’na devam ettik. Balıkçı barınağının oradan yemli dip oltası atalım dedik. Burada da yaklaşık bir saat kadar kaldık. O sırada limana ağlarını toplamış balıkçı geldi. Bir tane balık yoktu maalesef.
Sekiz on adet mürekkep balığı. Yaptığımız sohbet esnasında bu sıralar pek balık çıkmadığından bahsetti. Bunun üzerine dayıya “Hadi dayı balıkçıda bile yoksa bize buradan kaçmak düşer” deyip saat 9,00 gibi evin yolunu tuttuk.Balık olmayan avımızın sonunda sizi balıksız fotoğraflarla baş başa bırakayım.
Umarım yolunuz bu başlık altına fazla düşmez diyerek, hepinize bol balıklı avlar dilerim.
Takım vs bilgisi verilmeyecektir. Yakalamadık ki.
İnsanlar başaklara benzerler; içleri boşken başları havadadır, doldukça eğilirler.(Montaigne)
Ava ve avına saygı duyan tüm dostlara rastgele...
Ava ve avına saygı duyan tüm dostlara rastgele...
( aman olmasın )
güzel temiz deniz havasını
bile bizlerle paylaştığın için teşekkürler.
bol balıklı avlara inşallah
rasgele.
