02-02-2013, 05:11
başka vardiyaya takviye amaçlı geçeceğimden verilen 1 günlük izni çocuklarla beraber çeşmede geçirmeye karar verdik.gece 21:00de yeğenlere vardık,yemek,çay muhabbet derken 12:00de av için hazırlanmaya başladım.yeğende 03 e kadar takılıp sabah işe giderim deyince beraber çıktık.aklımda olupta hiç denemediğim meraya gittik.yeğen hemen oltaları çıkarıp attı.bense etrafı turalayıp durumu gözden geçirdim.çıkardığım sonuç; bu gece av olmaz.olta atmadan geçen 1 saaten sonra 2. avlak yerine geçtik.benim bu geçeden vuruş almak için hiç umudum yok.üstelik poyrazda sert rüzgar alıyoruz ve dışarıyı araba 5 derece gösteriyor.bizim yüzümüzde sıfır derece.
yeğen kayalık bir yer seçip kamışı sallıyor bende oturupta avlanacağım bir yer bulup avlanıyorum.13;50 de üstad Ramiz rapor için arıyor,cevap; tık yok.takılıp kopan takımı bu sefer 2li takım yapıyorum,oda tahminen bir ağa takılıyor çok asılınca tek kancadan kopup geliyor. yüzüm denize dönük secde vaziyetindeyim hafif sola dönüp saçağı fırdöndüden koparırken gözüm ileride kıyıya parelel seyrederek bana doğru gelen karaltıya takıldı.müthiş aşklarda olduğu gibi benimde kalp atışım hızlandı,sevgiliyi görünce olan o heyecan dalgası sardı beni.donup kaldığım o anda aklıma olta olmaz bunun için takımı çekip önüne atsam o zamana kadar kaçar sadece kepçe vurayım alırsam alırım düşüncesi geçti.secde vaziyetini bozmadan sağ kolumla dibimdeki kepçeye el attığımda balık 1-1,5 m.uzağımda suyun 1-2 karış altında ve benim hizamı hemen hemen geçmiştiki kepçeyi savurup kaldırdım,baktım balık içinde.kepçeyi yere koydum zıplayan levreğimi balık torbama koydum.saate baktım 02:10.biraz daha avlanıp yeğeni eve bıraktım balığın torbasını alıp ben tekrar avlanmaya son bir meraya gittim.
soğuğa,ayağımın buz kesmesine ve vuruşsuz geçen dakikalara 06 ya kadar dayandım.kepçeyle nasibimizi aldık ama balığı oltayla yakalamanın zevkini alamadan bir avıda sonlandırmak zorunda kaldım.ayın 10 una kadar avsız kalmanın üzüntüsü var.gel 10 gün gelll.
yeğen kayalık bir yer seçip kamışı sallıyor bende oturupta avlanacağım bir yer bulup avlanıyorum.13;50 de üstad Ramiz rapor için arıyor,cevap; tık yok.takılıp kopan takımı bu sefer 2li takım yapıyorum,oda tahminen bir ağa takılıyor çok asılınca tek kancadan kopup geliyor. yüzüm denize dönük secde vaziyetindeyim hafif sola dönüp saçağı fırdöndüden koparırken gözüm ileride kıyıya parelel seyrederek bana doğru gelen karaltıya takıldı.müthiş aşklarda olduğu gibi benimde kalp atışım hızlandı,sevgiliyi görünce olan o heyecan dalgası sardı beni.donup kaldığım o anda aklıma olta olmaz bunun için takımı çekip önüne atsam o zamana kadar kaçar sadece kepçe vurayım alırsam alırım düşüncesi geçti.secde vaziyetini bozmadan sağ kolumla dibimdeki kepçeye el attığımda balık 1-1,5 m.uzağımda suyun 1-2 karış altında ve benim hizamı hemen hemen geçmiştiki kepçeyi savurup kaldırdım,baktım balık içinde.kepçeyi yere koydum zıplayan levreğimi balık torbama koydum.saate baktım 02:10.biraz daha avlanıp yeğeni eve bıraktım balığın torbasını alıp ben tekrar avlanmaya son bir meraya gittim.soğuğa,ayağımın buz kesmesine ve vuruşsuz geçen dakikalara 06 ya kadar dayandım.kepçeyle nasibimizi aldık ama balığı oltayla yakalamanın zevkini alamadan bir avıda sonlandırmak zorunda kaldım.ayın 10 una kadar avsız kalmanın üzüntüsü var.gel 10 gün gelll.
gene diye ,guzel raporu merakla okudum...
..
