Kim ve ne itiyoruz

[balıkcızakir1]

Arkadaşlar hepinize hayırlı sabahlar ve bol kazançlar.Her gün yazışıyoruz dertleşiyoruz fakat içimizde bazen bir sıkıntıları hep saklarız ve onu bir nevi besleriz beynimizden atamayız.Ben acizane olarak tüm arkadaşlarım sizlere şu tasviyede bulunmak istiyorum.Herkes kendi bulunduğu ortamdan memnun olmaya çalışırsa hiç bir sıkıntımız olmaz.Yani o anı benimsersen hiç bir derdin kalmaz.

[H.A.R.U.N]

Nasıl yani anlayamadım

[murki]

Galiba net olmadı. ama yinede her halimizden şükretmek en güzeli.

[balıkcızakir1]

Üzür dilerim başlığı yanlış yazmışım.Ne istiyoruz olacaktı

[balıkcızakir1]

Galiba net olmadı. ama yinede her halimizden şükretmek en güzeli.

Evet çok doğru her halimize şükretmemiz lazım mevzuyu biraz açamadım galıba ilginize teşekkürler

[fish or die]

güzel diyosunda zakir abi dertsiz tasasızda olunmazki,, belki iş ortamında dediğin gibi olursa faydalı olur.

[fotokopici]

hayat felsefesi olarak hep şükretmeyi öğrendik faydası kah oldu kah olmadı ne dersiniz.

[H.A.R.U.N]

hayat felsefesi olarak hep şükretmeyi öğrendik faydası kah oldu kah olmadı ne dersiniz.

ALLAH katında herzaman faydası olmuştur olacaktırda dünya hayatında manevi huzur vermiştir maddiyatta faydası olmamıştır derim

[BalıkcıSerdar]

işte burada toplum olarak çelişkiye düşüyoruz, elimizdekine şükredip öööyle oturmak olarak alıyoruz her şeyi. eğer halimize şükredip oturursak işte elin oğluda ne yapsa yeridir. muhakkakki "beterin beteri de vardır" demek bir çok konuda insanı rahatlatır, fakat bu da her durumda tepkisiz ol, hiç bir şeyi dert etme, her şeye eyvallah de manasına gelmemeli.

aslında zakir abi toplumuzun büyük bir yarasına parmak basmış. her olayda olduğu gibi dertler ve sıkıntılar konusunda da bir "kaderimse çekerim" tavrı ile hareket ediyoruz. her şeyimiz ya "ak"tır ya da "kara" arada hiç "gri"lerimiz yok. buda illaki grilerimiz olmalı manasına gelmemeli tabiki. yani konu ne olursa olsun insan olarak elimiden geleni yapmalı ondan sonra erişebildiğimiz son yere gelince şükretmeyi bilmeliyiz. erişebileceğimiz son yer "gri"de olabilir, işte orada şükretmeyi bilmeliyiz. yani peşin peşin hiç bir şeyi tasa etmeden "nasıl olsa oraya ulaşamam" deyip elindekine şükredip oturmak olmamalı, önce amaca ulaşmak için "çaba" sarfetmeliyiz.

bu manada dertsiz tasasız olanlar kimlerdir biliyor musunuz? sokakta yatıp kalkan şarapçılardır. sadece onlarda dert tasa yoktur. onun da sebebi, onlar artık dibe vurmuşlardır, daha düşecek alt seviye yoktur da ondan. kalmış ki onlarda da bir dert vardır, günü kurtarmak derdi fakat o gün şarabını içip, yanınada kuru ekmeği bulduysa, o gün için bitmiştir dert-tasa.

daha fazla uzatmayayım. umarım anlatabilmişimdir düşündüklerimi. eğer bu konuyu sürdürmek isterseniz, daha çoook lafım ve örneklemelerim olacaktır bu konuda

[H.A.R.U.N]

Serdar insanın son noktası yoktur bence yol almalı devamlı ve yol alırken şükretmesini bilmeli bu şükür nokta koymak şeklinde değilde duruma şükür olmalı senin dediğin kısım beynen kendini emekli etmiş insanlar onlarada ne diyelimki kendi yaradılış yapıları